کفالت و سرپرستی یتیم راهی به سوی بهشت

کفالت و سرپرستی یتیم راهی به سوی بهشت
يكي از محاسن اخلاق، سرپرستي ايتام و تفقّد و محبّت نسبت به آنان است. در زندگي انسانها خلأها و كمبودهايي وجود دارد كه جز از طريق محبّت و دوستي نمي توان آن را جبران كرد و در اين ميان، كودكان يتيم بيشترين نياز را احساس مي كنند زيرا آنها كه در اثر از دست دادن پدر يا مادر از سرچشمه مهر و محبّت دور افتاده اند بيش از هر چيز به نوازش و محبّت محتاج اند و براي اين احساس عاطفي و روحي در انتظار پاسخ هستند.
از سوي ديگر، وجود چنين افرادي در هر جامعه غير قابل اجتناب است، زيرا هيچ جامعه اي خالي از حادثه نيست. بدين جهت دين مقدس اسلام مسئله ايتام را به عنوان يك مسئله اساسي و مهم مطرح كرده و مسلمانان را نسبت به سرنوشت آنان از جميع جهات (اقتصادي، عاطفي، آموزشي و تربيتي و…) مسئول دانسته است.
تنها مشکل در زندگی افراد یتیم تأمین معاش نیست بلکه آنان علاوه از این نیاز مبرم به محبت و پاسخ عاطفی دارند. واقعاً هیچ چیز جز مهر و محبت جای خالی والدین را نمی تواند پر کند و چه خوب است هر خانواده تکفل و سرپرستی یک یا دو یتیم را همراه با سرپرستی فرزندان خود به عهده گرفته و مصداق حدیث پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم قرار بگیرد که فرمودند: «أنا و کافل الیتیم کهاتین» – و أشار باصبعیه یعنی السبابة و الوسطی- (رواه مسلم).

من و سرپرست یتیم اینگونه هستیم. و اشاره کردند به دو انگشت مبارک خود و این اشاره به آن دارد همانگونه که حضرت رسول اکرم صلی اله علیه وسلم در بهشت هستند فردی که سرپرستی یتیم را به عهده می گیرد همراه با ایشان در بهشت حضور دارد.
در قرآن مجيد درباره ايتام آيات متعددي ديده مي شود كه در پاره اي از آيات، بي اعتنايي به يتيمان را علامت كفر و نفاق مي شمارد و مي فرمايد:
«أَ رَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ فَذلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ» [ماعون/1-2]
آيا ديدي آن را كه دين و روز قيامت را دروغ مي پندارد، پس او كسي است كه يتيم را از خود مي راند.
و در جاي ديگر مي فرمايد:
«كَلاَّ بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ وَ لا تَحَاضُّونَ عَلي طَعامِ الْمِسْكِينِ» [الفجر/17-18]
چنان نيست كه شما خيال مي كنيد بلكه شما يتيمان را گرامي نمي داريد و يكديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نمي كنيد.
و در يك جا پس از عبادت خدا و نيكي به پدر و مادر و خويشاوندان، محبّت و احسان به ايتام را يادآور مي شود و مي فرمايد:
«وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً وَ ذِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكِينِ … .» [البقره/83]
(و به ياد آوريد) زماني را كه از بني اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز خداوند يگانه را نپرستيد و نسبت به پدر و مادر و نزديكان و يتيمان و بينوايان نيكي كنيد… .
و آنگاه كه مصاديق برّ و نيكوكاري را مي شمارد يتيم نوازي را پس از ايمان به خدا و روز جزا و ايمان به پيامبران و كتاب‎هاي آسماني و فرشتگان ذكر مي كند و اين دليل بر اهميت يتيم نوازي است كه در اين رديف آمده است.
مي فرمايد:
«لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ الْكِتابِ وَ النَّبِيِّينَ وَ آتَى الْمالَ عَلى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكِينَ»[البقره/177]
نيكي (تنها) اين نيست كه به هنگام نماز صورت خود را به سوي مشرق و مغرب كنيد بلكه نيكوكار كسي است كه به خدا و روز رستاخيز و فرشتگان و كتاب آسماني و پيامبران ايمان آورد و مال خود را با تمام علاقه اي كه به آن دارد به خويشاوندان و يتيمان و از كارافتادگان و … انفاق كند… .
و آنگاه كه يتيم بودن رسول الله صلّي الله عليه و سلم را به وي تذكر مي دهد، مي فرمايد:
«أَ لَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً فآوي؟»[الضحی/7]
آيا تو را يتيم نيافت و سپس پناه داد؟
سپس مي فرمايد:
«فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ»[الضحی/9]
حال كه چنين است پس با قهر و خشم با يتيم برخورد مكن.
در اين آيات دو مسئوليت درباره يتيمان ذكر شده است:
1. برطرف كردن نيازهاي مالي آنها
2. جبران كمبودهاي عاطفي آنان
با توجه به آیات و حدیث مذکور در می یابیم توجه به یتیم در جامعه اسلامی از اهمّ امور یک مسلمان می باشد.

مؤسسه خیریه محسنین زاهدان که در راستای کمک به نیازمندان مشغول خدمت می باشد و در نظر دارد در بُعد پرورش ایتام گامی مؤثرتر از قبل بردارد و این امر نیاز به توجه خیّرین محترم دارد تا بتوانیم در سایة الطاف الهی در کنار هم و با هم غباری از چهرة ایتام برداریم.