معمولاً در محلات مرفه، شهروندان، همه ساکنان آن محله را مرفه و برخوردار می‌دانند. اما ممکن است همیشه این‌گونه نباشد و حقیقت تلخی در همان محلات مرفه نهفته باشد.
خیابان کریم‌پور زاهدان از محلات مرفه شهر زاهدان است. مؤسسۀ خیریهٔ محسنین بر خلاف تصور عموم به آن حقیقت پنهان پی می‌برد و خدمت‌رسانی به آن را در دستور کار قرار می‌دهد.
تزریقات‌چی همراه با همسرش راهی آن محله می‌شوند. آنها با این تصور که چگونه ممکن است در کریم‌پور خانواده‌ای زیر خط فقر وجود داشته باشد. در همین‌باره باهم گفت‌وگو می‌کنند و وارد یکی از کوچه‌های کریم‌پور می‌شوند. از میان خانه‌های مجلل می‌گذرند تا اینکه به انتهای کوچه می‌رسند.
تزریقات‌چی با بیمار تماس می‌گیرد و دم خانه‌اش می‌رسد. در کنار آن کاخ‌های مجلل و ساکنان مرفه، خانه‌ای با حیاط خاکی و تاریک وجود دارد. وارد خانه می‌شوند. کل خانۀ آنها دو اتاق تودرتو است. ورودی آشپزخانه و دومی اتاق نشمین است. آشپزخانه همکف و اتاق نشیمن با یک پله گودتر است. در این خانه محقرانه مرد جوان و همسر و سه فرزندش بیمار هستند. پدر و پسر نوجوانش سرم‌های‌شان را در آشپرخانه آویزان می‌کنند و تزریقات‌شان انجام می‌گیرد و مادر و دختر در اتاق نشیمن تزریقات‌شان انجام می‌گیرد.
تزریقات‌چی و همسرش با دلی آکنده از حسرت و افسوس از آنجا می‌روند.
در مسیر بازگشت، شخصی پیام می‌دهد: «سلام اقای … ان‌شاءالله که بدی نبینی. من بچه‌ام مریض است هزینه دکترندارم وگرنه مزاحم شما نمی‌شدم خداخیرت بده بیا سرُم و داور بهش بده…»
تزریقات‌چی با پدر بیمار تماس می‌گیرد. پدر بیمار از گفتن اینکه توان خرید داور را ندارد و پیش زن و فرزندنش شرمنده است، خجالت می‌کشد و به‌سختی این حقیقت را آشکار می‌کند؛ اما وقتی به او تسلی داده می‌شود که این خدمات از طرف مسجد مکی و مؤسسۀ محسنین رایگان ارائه می‌گردد، می‌گوید: «من کارگر سر فلکه مشاهیر هستم چند روزه کار گیر نیاوردم، هر کاری داشته باشید برای شما انجام می‌دهیم، فقط امشب برای دخترم دارو بیاورید.»
تزریقات‌چی او را در در لیست بیماران قرار می‌دهد و ساعت 12 شب به آخر بلوار رسالت در دل کوه بالا می‌رود و به منزل بیمار می‌رسد. ساکنان این محله هنوز به سبک زندگی سنتی، زود می‌خوابند. سکوتی در کوچه حاکم است. پدر بیمار دم در منتظر است. خانه یک اتاق بزرگ است که همه اعضای خانواده در آن زندگی و استراحت می‌کنند. همسر تزریقات‌چی کمی دم در مکث می‌کند تا پدر اعضای خانواده را بیدار کند و به خانه نظمی بدهد.
بستۀ داوریی مؤسسه تحویل آنها می‌گردد و تزریقات آنها نیز انجام می‌گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید